Συμπληρώνονται σήμερα 9 χρόνια από το θάνατο του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας Γλαύκου Κληρίδη. Ο διακεκριμένος πολιτικός με την ηγετική μορφή διετέλεσε Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας από το 1993 μέχρι το 2003.

Ο Γλαύκος Κληρίδης γεννήθηκε στη Λευκωσία στις 20 Απριλίου 1919 και ήταν γιος του δικηγόρου και πολιτικού Ιωάννη Κληρίδη. Φοίτησε στο Παγκύπριο Γυμνάσιο μέχρι την Ε’ τάξη και ακολούθως συνέχισε στο Λονδίνο. 

Σπούδασε νομικά στο Βασιλικό Κολέγιο του Πανεπιστημίου του Λονδίνου μέχρι το Σεπτέμβριο του 1939 όπου με την έναρξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου διέκοψε τις σπουδές του και κατατάχθηκε στην Πολεμική Αεροπορία της Μεγάλης Βρετανίας (RAF). 

Το 1942 το αεροπλάνο του καταρρίφθηκε στη Γερμανία και ο ίδιος συνελήφθη αιχμάλωτος, όπως και παρέμεινε μέχρι το τέλος του πολέμου δηλαδή το 1945.  Κατά την διάρκεια της αιχμαλωσίας του αποπειράθηκε τρεις φορές να δραπετεύσει. Κατά το διάστημα της θητείας του στη RAF οι πολεμικές υπηρεσίες του κρίθηκαν ως εξαίρετες και παρασημοφορήθηκε.  Με Βασιλικό Διάταγμα το όνομά του δημοσιεύθηκε στη «London Gazette», διότι αναφέρθηκε σε πολεμικό ανακοινωθέν για μια εξαίρετη υπηρεσία.

Με το πέρας της αιχμαλωσίας του συνέχισε τις σπουδές του και πήρε τον τίτλο L.L.B. το 1948. Το 1951 αναγορεύτηκε Barrister-at-Law στο Gray’s Ιnn. Επανήλθε στην Κύπρο και άσκησε ενεργά τη δικηγορία έως το 1959.

Κατά τη διάρκεια του απελευθερωτικού αγώνα (1955-59) ήταν ενεργό μέλος της ΕΟΚΑ με το ψευδώνυμο «Υπερείδης» και παράλληλα υπερασπιζόταν τους Κύπριους αγωνιστές στα δικαστήρια. Μία από τις δραματικότερες υποθέσεις που ανέλαβε ήταν αυτή της υπεράσπισης του Μιχαήλ Καραολή, κατά την οποία δημόσιος κατήγορος ήταν ο Ραούφ Ντεκτάς, ο μετέπειτα ηγέτης των Τουρκοκυπρίων. 

Ετοίμασε, επίσης, φάκελο για πολλές περιπτώσεις παραβίασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από τους Άγγλους, τις οποίες παρουσίασε η Ελληνική Κυβέρνηση στην Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Συμβουλίου της Ευρώπης.

Διαβάστε επίσης: Γρηγόρης Αυξεντίου | Έγινε ολοκαύτωμα από τους Βρετανούς αρνούμενος να παραδοθεί

Πήρε μέρος στη Διάσκεψη του Λονδίνου το 1959 και κατά τη μεταβατική περίοδο, μεταξύ αποικιακής διακυβέρνησης και ανεξαρτησίας (1959-1960), διετέλεσε υπουργός Δικαιοσύνης. Την ίδια περίοδο διετέλεσε αρχηγός της Ελληνοκυπριακής Αντιπροσωπείας στη Μικτή Επιτροπή για το Σύνταγμα. Στις πρώτες προεδρικές εκλογές (13 Δεκεμβρίου 1959) υποστήριξε την υποψηφιότητα του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου αντί του πατέρα του Ιωάννη Κληρίδη. 

Όταν κατηγορήθηκε ότι παραβίαζε τη χριστιανική εντολή «τίμα τον πατέρα σου και τη μητέρα σου…», αυτός απαντούσε με το αρχαιοελληνικό ρητό «πατρός τε και μητρός τε και των άλλων προγόνων απάντων τιμιώτερον και αγιώτερον εστίν η πατρίς».

Την ίδια περίοδο διετέλεσε αρχηγός της Ελληνικής Κυπριακής Αντιπροσωπείας στη Μικτή Επιτροπή για το Σύνταγμα. Το 1960 εξελέγη μέλος και στη συνέχεια Πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων. Στη θέση αυτή παρέμεινε μέχρι τον Ιούλιο του 1976.

Σε πολλές περιπτώσεις εξετέλεσε καθήκοντα Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας ως αναπληρωτής του Προέδρου της Δημοκρατίας Αρχιεπισκόπου Μακαρίου κατά τις απουσίες του στο εξωτερικό. Ανέλαβε την αρχηγία της Ελληνικής Κυπριακής Αντιπροσωπείας στη Διάσκεψη του Λονδίνου, που συγκλήθηκε τον Ιανουάριο του 1964 για να μελετήσει το Κυπριακό πρόβλημα.

Το 1968 ο Γλαύκος Κληρίδης ορίστηκε εκπρόσωπος της Ελληνοκυπριακής πλευράς στις διακοινοτικές συνομιλίες. Από αυτή τη θέση διεξήγαγε συνομιλίες με τον Ντενκτάς μέχρι τον Απρίλιο του 1976.

Το Φεβρουάριο του 1969 ίδρυσε το Ενιαίον Κόμμα. Στις βουλευτικές του 1970 εξελέγη και πάλι βουλευτής Λευκωσίας.

Διαβάστε επίσης: 2 Σεπτεμβρίου 1958 | Μάχη του Αχυρώνα Λιοπετρίου – Το κυπριακό “Χάνι της Γραβιάς”

Μετά το πραξικόπημα εναντίον του Μακαρίου (15 Ιουλίου 1974) ανέλαβε στις 23 Ιουλίου 1974 προσωρινά καθήκοντα Προέδρου της Δημοκρατίας, σύμφωνα με τις σχετικές πρόνοιες του Συντάγματος. Τα καθήκοντα αυτά τα άσκησε μέχρι τις 7 Δεκεμβρίου 1974, ημέρα κατά την οποία επανήλθε στην Κύπρο ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Αρχιεπίσκοπος Μακάριος, ο οποίος είχε εξαναγκασθεί από το πραξικόπημα να την εγκαταλείψει στις 16 Ιουλίου 1974. 

Το Μάιο του 1976 ίδρυσε το Δημοκρατικό Συναγερμό από επίλεκτα μέλη του Ενιαίου Κόμματος, της Προοδευτικής Παρατάξεως και του Δημοκρατικού Εθνικού Κόμματος.

Κατά τις βουλευτικές εκλογές του 1976, του 1981, του 1985 και του 1991 εξελέγη βουλευτής Λευκωσίας και ηγήθηκε Δημοκρατικού Συναγερμού μέχρι της εκλογής του ως Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας το 1993.

Ο Γλαύκος Κληρίδης εξελέγη Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας το 1993 και επανεξελέγη 1998.

Επί προεδρίας Κληρίδη, το 1998, ξεκίνησαν οι ενταξιακές διαπραγματεύσεις, για την ένταξη της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ενώ το 2002 με απόφαση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου οι διαπραγματεύσεις ολοκληρώθηκαν επιτυχώς. Είναι αξιοσημείωτο, το γεγονός ότι ο Κληρίδης πέτυχε την ένταξη της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση, χωρίς προαπαιτούμενο τη λύση του Κυπριακού.

Το 2003 επαναδιεκδίκησε την προεδρία, αλλά έχασε από τον Τάσσο Παπαδόπουλο. Τον Απρίλιο του 2004 τάχθηκε υπέρ της υποστήριξης του Σχεδίου Ανάν, στο Έκτακτο Παγκύπριο Συνέδριο του ΔΗ.ΣΥ. με αφορμή το δημοψήφισμα της 24ης Απριλίου 2004  για την λύση του Κυπριακού Προβλήματος.

Ήταν νυμφευμένος με τη Λίλα-Ειρήνη (1921-2007), με την οποία απέκτησε μία κόρη, την Καίτη Κληρίδου (1949), ηγετικό στέλεχος του ΔΗΣΥ και διετέλεσε για χρόνια Βουλευτής. Ο Γλαύκος Κληρίδης είχε γράψει μεταξύ άλλων τα βιβλία «Η Κατάθεσή μου» (σε τέσσερις τόμους) και «Ντοκουμέντα μιας Εποχής, 1993 – 2003».

Ο Γλαύκος Κληρίδης πέθανε στις 15 Νοεμβρίου 2013 σε ηλικία 95 ετών αφού η υγεία του είχε επιδεινωθεί ραγδαία από νεφρική ανεπάρκεια, την οποία προκάλεσε ο διαβήτης. Προς τιμήν του, μετά θάνατον, η Κυπριακή Δημοκρατία επέδωσε το όνομά του στο νέο Διεθνές Αεροδρόμιο της Λάρνακας.

Διαβάστε επίσης: 03 Αυγούστου 1977 | 45 χρόνια από τον θάνατο του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου του Γ