Θεόδωρος Νικολοβγένης 

Στις αρχές του έτους, είχαμε επιχειρήσει μια καταγραφή των τύπων UAVs που υπηρετούν με τις τουρκικές ένοπλες δυνάμεις (ΤΕΔ) και τα Σώματα Ασφαλείας, καθώς επίσης και εκτίμηση των αριθμών κατά είδος.

ΤΒ-2 στα βουνά του Ναχιτσεβάν

Η τριλογία των αναλύσεων προέκυψε από πληροφορίες που συνελέχθησαν τους μήνες Δεκέμβριο του 2020 και Ιανουάριο του 2021, από εκατόν εξήντα (160) ανοιχτές πηγές και η αφορμή ήταν η δράση των τουρκικών UAVs στο Αρτσάχ.

Από τότε, έχουν παρέλθει έξι μήνες, αλλά κυρίως έχει μεσολαβήσει το εμπάργκο πώλησης όπλων που μετέβαλαν το στρατηγικό σχεδιασμό των ΤΕΔ και επιπλέον η γείτονα έχει εξασφαλίσει εξαγωγικά συμβόλαια.

Ο στόχος της παρούσας εργασίας, είναι να παρουσιάσει την ενημερωμένη κατάσταση για τα συστήματα αυτά.

Διαβάστε επίσης: Συγκριτικό | Εθνική Φρουρά εναντίον Κατοχικών Δυνάμεων (Μέρος 2ο)

Γενικά:

Όπως είχαμε αναφέρει, ο προσανατολισμός των γειτόνων σε μη επανδρωμένα συστήματα είναι απόλυτος. Η παραγωγή αυτών συνεχίζει με αμείωτους ρυθμούς χωρίς απ’ ότι φαίνεται να επηρεάζεται ο ρυθμός.

Bayraktar TB-2:

Με βάση τους ρυθμούς παραγωγής που υπολογίσαμε, ως τον Ιανουάριο του 2021, είχαν κατασκευαστεί περί τα 128 – 134 ολοκληρωμένα συστήματα, εκ των οποίων τα 18 – 24  αφορούσαν εξαγωγές (12 για την Ουκρανία που παραδόθηκαν το Φεβρουάριο του 2019 και 6 για το Κατάρ που παραδόθηκαν το Μάρτιο του 2019).

Διαβάστε την συνεχεια στον ιστοχώρο “Άμυνα και Γεωστρατηγική”