*Χρίστος Λοΐζου

Το Υπουργείο Άμυνας της Τουρκίας δημοσιεύει σε τακτική βάση φωτογραφικό και οπτικοακουστικό υλικό από τις επιχειρήσεις του Τουρκικού Στρατού για εκκαθάριση κρησφυγέτων Κούρδων ανταρτών αλλά και από ασκήσεις καταδρομέων σε μεθόδους αντι-αντάρτικου αγώνα.

Ιδιαίτερα ενδιαφέρον είναι το γεγονός πως οι τούρκοι καταδρομείς χρησιμοποιούν τακτικές πολέμου αστικών περιοχών για εκκαθάριση σπηλαίων στα πλαίσια επιχειρήσεων για εξουδετέρωση ανταρτών. 

Διαβάστε επίσης: “Ο Πόλεμος του Ψύλλου” | Αξιολόγηση του ανταρτοπόλεμου της ΕΟΚΑ από τον R.Taber

Όπως φαίνεται και στην φωτογραφία παρακάτω από άσκηση της 23ης Ταξιαρχίας Καταδρομών, η ομάδα των καταδρομέων ακολουθεί σχηματισμό φάλαγγας κατ΄άνδρα έξω από την είσοδο του σπηλαίου, με ασφάλεια 360 μοιρών ενώ ο πρώτος κρατά αντιβαλλιστική ασπίδα. 

Η συγκεκριμένη μέθοδος χρησιμοποιείται ευρέως από αστυνομικές δυνάμεις σε αντιτρομοκρατικές επιχειρήσεις ή επιχειρήσεις σύλληψης επικίνδυνων προσώπων, οι οποίες έχουν και την δυνατότητα να φέρουν τον εν λόγω εξοπλισμό. Σε στρατιωτικές επιχειρήσεις υπάρχει πάντα το πρόβλημα της μεταφοράς του φόρτου, όπως η βαλλιστική ασπίδα, ιδιαίτερα όταν η καταδρομική ομάδα καλείται να πραγματοποιήσει χερσαία διείσδυση, αλλά ακόμα και μέσω άερα ή θαλάσσης όπου η δυνατότητα μεταφοράς μεγάλου φόρτου μειώνεται.

Η χρήση λοιπόν του εν λόγω εξοπλισμού σε αντι-αντάρτικες επιχειρήσεις γίνεται κυρίως σε περιοχές εντός του κράτους, όπου υπάρχει ο πλήρης έλεγχος τους εδάφους και οι στρατιωτικές δυνάμεις μπορούν να προσεγγίσουν πιο εύκολα τον στόχο μεταφέροντας βαρύτερο εξοπλισμό, ή σε περιοχές που de facto μπορεί να επιβληθεί προσωρινός έλεγχος και να μεταφερθούν δυνάμεις με ασφάλεια από αέρος ή χερσαία, όπως η περίπτωση της Τουρκίας σε περιοχές του Βορείου Ιράκ που πραγματοποιεί επιχειρήσεις κατά των Κούρδων ανταρτών.

Η διαφορά της χρήσης αντιβαλλιστικής ασπίδας σε εκκαθάριση κρησφυγέτων σε αντι-αντάρτικες επιχειρήσεις σε σχέση με την εκκαθάριση οικιών σε αγώνα αστικών περιοχών, έγκειται κυρίως στον αντικειμενικό στόχο που δεν είναι συνήθως πρωταρχικά η σύλληψη αλλά η εξουδετέρωση καθώς η πιθανότητα ύπαρξης αμάχων σε ορεινά κρησφύγετα είναι σαφώς μειωμένη, καθώς και στον τρόπο εισόδου που είναι δυσκολότερος. 

Η είσοδος σε σπήλαιο που χρησιμοποιείται από αντάρτες είτε ως κρησφύγετο είτε ως αποθήκη εξοπλισμού, είναι σαφώς ιδιαίτερα δύσκολη καθώς το έδαφος είναι δύσβατο και δεν επιτρέπει την είσοδο της ομάδας εφόδου με τακτικό τρόπο όπως γίνεται για εκκαθάριση οικίας. 

Με βάση τις τουρκικές πηγές, η ομάδα εφόδου προσεγγίζει τον στόχο, διαχωρίζεται σε δύο ημι-ομάδες όπου η μία αναλαμβάνει την περιμετρική ασφάλεια και η άλλη την έφοδο. Σε υπερυψωμένο σημείο πλησίον του στόχου βρίσκεται ελεύθερος σκοπευτής και αντιαρματιστής, όπου με αντιαρματικό βλήμα χτυπά τον στόχο, είτε για εξουδετέρωση είτε για την δημιουργία ρήγματος στο σπήλαιο ώστε να διευκολυνθεί η ομάδα εφόδου. 

Ακολούθως, η ομάδα εφόδου μπορεί να ρίξει εντός του κρυσφυγετου χειροβομβίδες για να βεβαιωθεί πως η οποιαδήποτε απειλή εντός έχει εξουδετερωθεί και εισέρχεται για έλεγχο. Επειδή οι είσοδοι των κρησφυγέτων είναι συνήθως αρκετά στενοί και πολλές φορές δεν επιτρέπουν ούτε την σκόπευση κατά την είσοδο, ο πρώτος της ομάδας εφόδου εισέρχεται με βαλλιστική ασπίδα και πιστόλι χωρίς ουσιαστικά να έχει κάλυψη από τους υπολοίπους της ομάδας. 

Συνοψίζοντας, η χρήση βαλλιστικής ασπίδας σε αντι-αντάρτικες επιχειρήσεις γίνεται κυρίως σε περιοχές που οι δυνάμεις εφόδου μπορούν να μεταφέρουν μεγαλύτερο φόρτο από τον απαραίτητο. Η διάταξη της ομάδας εφόδου και του ελεύθερου σκοπευτή προσομοιάζει με τις τακτικές που χρησιμοποιούνται στη μάχη αστικών περιοχών. Η διαφορά έγκειται στο ότι δεν υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να υπάρχουν άμαχοι στο κρησφύγετο, επομένως δεν υπάρχει πρόβλημα ανατίναξης του κρησφυγέτου αν δεν υπάρχει παράδοση των μαχητών που βρίσκονται μέσα. 

Η δεύτερη μεγάλη διαφορά είναι ο τρόπος εισόδου καθώς οι μικρές εσοχές που οδηγούν στο εσωτερικό του σπηλαίου δεν επιτρέπουν την τακτική είσοδο όπως γίνεται σε οικίες. Επομένως γίνεται χρήση αντιαρματικών βλημάτων και εκρηκτικών για να δημιουργηθούν περαιτέρω ρήγματα αν είναι δυνατόν και η είσοδος γίνεται σε φάλαγγα κατ΄άνδραν με τον πρώτο να κρατά αντιβαλλιστική ασπίδα και πιστόλι, μέθοδος που προσομοιάζει με τακτικές αγώνα κατοικημένων χώρων. 

Επιλογικά, η ευρεία χρήση μη επανδρωμένων αεροσκαφών για πλήγματα ακριβείας κατά Κούρδων ανταρτών από τις τουρκικές δυνάμεις καθώς και οι κατηγορίες για χρήση χημικών, δεν έχουν εξαλείψει την ανάγκη ύπαρξης προσωπικού στο έδαφος. Μέσω των πληροφοριών από ανοιχτές πηγές (OSINT) για τις τουρκικές ασκήσεις και επιχειρήσεις, μπορεί να αντληθούν χρήσιμα συμπεράσματα για τη Διοίκηση Καταδρομών της Εθνικής Φρουράς που ασχολείται διεξοδικά με την διεξαγωγή ανορθόδοξων επιχειρήσεων και αντάρτικου αγώνα. 

Διαβάστε επίσης: FIM-92 STINGER | Η χρήση του από τον Τουρκικό στρατό στην κατεχόμενη Κύπρο