Τα παρακάτω γεγονότα είναι αποκύημα της φαντασίας και ουδεμία σχέση έχουν με την πραγματικότητα.

Η συνεδρίαση του ΚΥΣΕΑ είχε μόλις αρχίσει. Άπαντες ήταν ανήσυχοι, γιατί παρά τη μεγάλη άσκηση με πραγματικά πυρά που διεξήχθη λίγες ημέρες πριν, 60 ναυτικά μίλια (ν.μ) νότια της Καρπάθου και τα σαφή μηνύματα που απεστάλησαν στην απέναντι πλευρά,  οι πληροφορίες που έφταναν στην ηγεσία έλεγαν πως οι γείτονες θα προκαλούσαν με τη χρήση ερευνητικού.

Και όσο η συνεδρίαση προχωρούσε διαφαίνονταν τρία ρεύματα.

Ο εκπρόσωπος του πρώτου, είπε:

« Δεν θα πρέπει να στρατιωτικοποιήσουμε την κρίση, αλλά θα πρέπει να ζητήσουμε μεσιτεία από τους μεγάλους παράγοντες που μπορούν να επηρεάσουν τον πρόεδρο της γείτονος, ώστε να συμφωνήσουμε τη βάση μιας διαπραγμάτευσης με επιδιαιτησία. Δεν είναι δυνατόν, να οδηγήσουμε τη χώρα σε πόλεμο εναντίον του δευτέρου στρατού της Συμμαχίας. Δεν πρέπει κατ’ ουδένα λόγο να χαλάσουμε το καλό κλίμα που δημιουργήθηκε τα τελευταία χρόνια. Οι σοβαρές χώρες δεν κάνουν πολέμους. Ο πρόεδρος της γειτονικής χώρας θα καταλάβει. Είναι ένας έξυπνος πολιτικός, ο οποίος οδήγησε τη χώρα του στην ανάπτυξη. Είναι ένας businessman στον οποίο θα πρέπει να μιλήσουμε με όρους της αγοράς. Ούτως ή άλλως στο πέλαγος, έχουν κι οι γείτονες δικαιώματα. Τα κοιτάσματα είναι κάτι που δεν μας ανήκουν ακόμη και εφόσον δεν έχουμε ανακηρύξει ΑΟΖ τα ύδατα στην περιοχή είναι αμφισβητούμενα. Με ποια νομιμοποίηση θα βγάλουμε το Στόλο; Θα βρεθούμε μπλεγμένοι σε αντιπαράθεση που θα μας κοστίσει και την οποία δεν μπορούμε να αντέξουμε ούτε οικονομικά, ούτε στρατιωτικά. Οι Ένοπλες Δυνάμεις μας δεν έχουν δοκιμαστεί στην πράξη, σε αντίθεση με των γειτόνων. 

Εν ανάγκη, μπορούμε να συμφωνήσουμε με τους γείτονες να κλιμακώσουμε ελεγχόμενα την ένταση και έτσι να μπορούμε να δικαιολογήσουμε στην κοινή γνώμη το γιατί ζητούμε επιδιαιτησία προκειμένου αυτή να αποκλιμακωθεί…..»

Στο σημείο εκείνο τέθηκε το ζήτημα της Κύπρου.

« Η Κύπρος είναι ένα ανεξάρτητο και κυρίαρχο κράτος. Δεν μπορούμε εμείς να επεμβαίνουμε» απάντησε ο εκπρόσωπος του πρώτου ρεύματος.

Το λόγο έπειτα πήρε ο εκπρόσωπος του δευτέρου ρεύματος.

« Η άποψή μας είναι να χρησιμοποιήσουμε τις Ένοπλες Δυνάμεις για εκφοβισμό, αλλά εντός της Κυριαρχίας μας. Όχι πέραν των 6 μιλίων. Αλλά εκεί να είμαστε αυστηροί. Θα πρέπει να το καταλάβουν αυτό οι απέναντι. Δεν αστειευόμαστε. Ως τα 6 μίλια θα είναι και πιο εύκολο για τις Ένοπλες Δυνάμεις. Που να τρέχουμε στα 200 μίλια; Και θέλω να τονίσω πως από πληροφορίες που λαμβάνω από έγκριτους δημοσιογράφους, ο Στόλος μας δεν είναι και στα καλύτερά του. Νομίζω να το κρατήσουμε ως τα όρια της Κυριαρχίας μας».

Στο τέλος μίλησε ο εκπρόσωπος του τρίτου ρεύματος:

« Θα πρέπει πάση θυσία, να διασπείρουμε τις δυνάμεις στα όρια της ΑΟΖ μας, έστω κι αν δεν την έχουμε ανακηρύξει ακόμη, ώστε να δώσουμε τη δυνατότητα στους Στρατιωτικούς να αποκτήσουν το τακτικό πλεονέκτημα. Δεν πρέπει κατ’ ουδένα λόγο να αφήσουμε τους απέναντι να γκριζάρουν τα νερά. Έχουμε υποχρέωση απέναντι στο Έθνος και την Ιστορία μας. Τι εντύπωση θα προκαλέσει στους συμμάχους και τους υποψηφίους συμμάχους μας, αν δεν απαντήσουμε στις προκλήσεις δυναμικά; Και θα πρέπει να κινηθούμε σε δύο κατευθύνσεις. Στη στρατιωτική απάντηση και στη διπλωματική. Άπαντα τα διπλωματικά μας κανάλια να ενημερώσουν ότι είμαστε διατεθειμένοι να απαντήσουμε στρατιωτικά. Αν κάνουμε πίσω αυτή τη φορά, το επόμενο επεισόδιο θα είναι μεταξύ των 6 και των 12 μιλίων. Και μετά άντε να το μαζέψουμε. Είμαι πεπεισμένος πως οι Ένοπλες Δυνάμεις μας θα κάνουν αυτό που πρέπει όπως έκαναν και πριν έξι μήνες».

Αμέσως στην αίθουσα ακούστηκαν ψίθυροι με τις υποομάδες που είχαν πλέον δημιουργηθεί να συζητούν εσωτερικά.

Σε λίγο, ζητήθηκε η γνώμη του Αρχηγού.

Ο Αρχηγός είχε «τρέξει» αυτή τη σκηνή στο μυαλό του άπειρες φορές τις προηγούμενες ημέρες. Ήξερε πως θα κληθεί να διαλέξει μεταξύ μιας νομιμοποιημένης «φρόνιμης» απάντησης και μιας απάντησης που θα έθετε σε κίνδυνο 5.000 άνδρες και γυναίκες και ίσως ολόκληρη την Πατρίδα. Μιας απάντησης που ίσως του στοίχιζε το όνομά του στην ιστορία αν κάτι πήγαινε στραβά. Ο Αρχηγός το είχε σκεφτεί πολύ, και σοβαρά.

Και έφτασε η στιγμή που όρθιος ενώπιον του Συμβουλίου καλούνταν να σηκώσει στις πλάτες του όλον τον Ελληνισμό.

«Εγώ κύριε Πρόεδρε δεν καταγίνομαι με το χι συν ψι και τας γωνίας αποκλίσεως. Ξεύρω να πω ένα πράγμα. Καράβια άνευ ικανού εμψύχου υλικού, είναι μόλυβδος βαρύς βυθιζόμενος εντός ύδατος. Σας διαβεβαιώ ότι με τα καράβια που έχομε θα κάμουμε καλά τη δουλειά μας».

«Θα την κάνουμε εμείς τη δουλειά» είπε ο Αρχηγός, μεταφέροντας αυτούσιο το πνεύμα της απάντησης του Ναυάρχου Κουντουριώτη στον Ελευθέριο Βενιζέλο.

Μοιραία, το βάρος έπεφτε στο Πολεμικό Ναυτικό. Μπορεί η πιο πάνω απάντηση της Ηγεσίας του να γέμιζε ελπίδες την κατάσταση, αλλά ήταν κοινό μυστικό πως τα πλοία ήταν παλιά και τα πληρώματα αποδεκατισμένα. Τα τελευταία 15 χρόνια προτιμήσαμε να το ρισκάρουμε με τους γείτονες. Ήταν κι αυτός ο κορονοιός, τα δυσκόλευε όλα….

Αλλά η απάντηση του Αρχηγού, ήταν ξεκάθαρη:

« Θα την κάνουμε εμείς τη δουλειά»

είπε, παρότι από μέσα του συνέχισε:

« Πρέπει να την κάνουμε τη δουλειά. Δεν έχουμε άλλη επιλογή. Πρέπει»

Οι Αρχηγοί, είχαν την ευκαιρία να δουν από κοντά τα πληρώματα στη μεγάλη άσκηση στα τέλη Ιουνίου. Η άσκηση αυτή, έστελνε ένα και μόνο μήνυμα προς τους γείτονες:

« ή αλλάζετε ή βουλιάζετε….»

Άπαντες ήλπιζαν πως θα πρυτανεύσει η λογική και τα ερευνητικά δεν θα έβγαιναν. Η διπλωματία έκανε ότι μπορούσε, αλλά όλοι γνώριζαν ότι αν αυτή αποτύχει, θα μιλήσουν τα σίδερα…..

Μετά το πέρας των βολών, οι Αρχηγοί ζήτησαν να μιλήσουν με τα πληρώματα.

« κ. Αρχηγέ, ο Στρατός νίκησε στο ποτάμι. Η αεροπορία νικάει κάθε μέρα, με εμάς τι θα γίνει;» ρωτάει κάποιος παλιός υπαξιωματικός που ως νεαρός Κελευστής ήταν παρόντας στην προηγούμενη, προ 25ετίας, κρίση με τους συνήθεις υπόπτους.

Ο Αρχηγός τον κοίταξε με απορία.

« Καλά σας λέει κ. Αρχηγέ », συμπληρώνει κάποιος άλλος.

« Ουκ εα  ημάς  καθεύδειν το του Στρατού τρόπαιον. Κανονίστε να πάρει όλη τη δόξα ο Στρατός» συμπλήρωσε ένας τρίτος.

Οι Αρχηγοί αποχώρησαν από την άσκηση με το ελικόπτερο, στην καμπίνα του οποίου λόγω του θορύβου, δεν υπήρχε η δυνατότητα συζητήσεων. Έτσι άπαντες βυθίστηκαν στις σκέψεις τους.

Οι περισσότεροι απ’ αυτούς ήταν συμμαθητές των Ηρώων της προηγούμενης κρίσης, στη Σχολή Ναυτικών Δοκίμων. Για τους πολλούς η λέξη συμμαθητής  μπορεί να μη σημαίνει και τίποτα, αλλά για τους Στρατιωτικούς είναι βαριά έννοια. Και το να έχεις συμμαθητές σου νεκρούς στη μάχη και αδικαίωτους, είναι κάτι που σε ταλαιπωρεί σε όλη σου τη ζωή.

Αλλά και τη φήμη του ΠΝ που την πας; 

« Ίσως…… Ίσως η ευκαιρία να ξεπλυθεί η ντροπή που φόρτωσαν στις Ένοπλες Δυνάμεις πριν 25 χρόνια, παρουσιαζόταν αυτό το καλοκαίρι. Αλλά ας μην το γρουσουζεύουμε. Κανείς δεν θέλει τον πόλεμο…..» σκέφτονταν ο Αρχηγός.

Μετά το ΚΥΣΕΑ και την απάντηση του Αρχηγού, δόθηκε εντολή να οργανωθεί μια συγκέντρωση με τους Κυβερνήτες.

« Κύριοι, η κατάσταση είναι πολύ σοβαρή. Οι πληροφορίες αναφέρουν πως το προσεχές διάστημα τα ερευνητικά θα εξέλθουν από τα λιμάνια. Θέλω να σας επιστήσω την προσοχή. Προπαρασκευαστείτε για πόλεμο. Επιθεωρήστε τα σκάφη, προετοιμάστε το προσωπικό. Αυτή τη φορά πρέπει να γίνει σωστά. Έχουμε εντολές από την πολιτική ηγεσία να μη είμαστε εμείς αυτοί που θα προκαλούν. Αλλά προέχει η ασφάλεια των πλοίων και των πληρωμάτων……»

Από τη συγκέντρωση απουσίαζαν οι Κυβερνήτες δύο υποβρυχίων που βρίσκονταν στα ανοιχτά της Πάφου.

Κοίτα να δεις που η ιστορία επαναλαμβάνεται….

Διαβάστε τη συνέχεια εδώ

**Οι απόψεις και/ή τα σχόλια που εκφράζονται στα άρθρα ανήκουν σε έκαστο συγγραφέα και δύναται να μην αποτελούν άποψη και/ή τοποθέτηση και/ή να υιοθετούνται ως έχουν από την εταιρεία και/ή τους διαχειριστές του ιστότοπου. Περισσότερα στους όρους χρήσης της ιστοσελίδας.