Κηδεύτηκαν τα οστά του μέχρι πρότινος αγνοούμενου Καταδρομέα της 33ης Μοίρας Καταδρομών, Χριστάκη Αλεξάνδρου, ο οποίος έπεσε πολεμώντας τους Τούρκους εισβολείς στην Κύπρο το καλοκαίρι του 1974. 

Ο Καταδρομέας Χριστάκης Αλεξάνδρου της 33ΜΚ έπεσε μαχόμενος αφότου δέχθηκε τουρκικά πυρά, σε μάχη στην περιοχή του Τέμπλους κατά την Α΄ Φάση της Τουρκικής εισβολής στην Κύπρο, στις 22 Ιουλίου 1974. Πριν ξεψυχήσει φώναξε “Ζήτω η Ελλάδα”.

Η κηδεία του ηρωικού καταδρομέα τελέστηκε με στρατιωτικές τιμές 50 χρόνια μετά αφότου ανευρέθηκαν τα οστά του.

 Ο Υπουργός Άμυνας της Κυπριακής Δημοκρατίας, κ. Βασίλης Πάλμας, στον επικήδειο λόγο του αναφέρθηκε στην δράση των Καταδρομέων (ΛΟΚ) το 1974 και στην θυσία του Καταδρομέα Χριστάκη Αλεξάνδρου. Ο Υπουργός Άμυνας ανέφερε συγκεκριμένα:

“Ανήμερα της τουρκικής εισβολής του 1974, οι Μοίρες Καταδρομών της Εθνοφρουράς έλαβαν διαταγή να εφαρμόσουν το Σχέδιο «Λαβίδα». Σύμφωνα με αυτό προβλεπόταν η κατάληψη υψωμάτων της οροσειράς του Πενταδακτύλου, που περιέβαλλαν τη διάβαση της Αγύρτας. Σκοπός ήταν η εξάλειψη των τουρκικών φυλακίων και η αποσόβηση της σύζευξης του προγεφυρώματος των αποβατικών δυνάμεων με τον τουρκοκυπριακό θύλακα του Κιόνελι.

Η 33η Μοίρα το απόγευμα προωθήθηκε στους χώρους διασποράς, που αποτελούσαν το σημείο εκκίνησης της νυκτερινής ενέργειας με στόχο το ύψωμα «Πετρομούθκια». 

Στις 11 το βράδυ άρχισε η επιχείρηση. Μαζί με τον 1ο Λόχο,  αφού έδωσε το σύνθημα της επίθεσης, βάδισε μπροστάρης ο θρυλικός Σερραίος διοικητής της Μοίρας Ταγματάρχης Γεώργιος Κατσάνης. Μετά από τρεις ώρες σφοδρών μαχών, στις 2 τα ξημερώματα της 21ης  Ιουλίου, η πράσινη φωτοβολίδα που φώτισε τον ουρανό σηματοδότησε την επιτυχή ολοκλήρωση της αποστολής, με την κατάκτηση των υψωμάτων «Πετρομούθκια» και «Πύργος Παυλίδη». Επόμενος στόχος ο Άγιος Ιλαρίωνας, ο οποίος μέχρι τις πρωινές ώρες τέθηκε υπό την κατοχή των θαρραλέων μαχητών της Μοίρας.

Παρά το γεγονός ότι πριν το πρώτο φως αναμενόταν η αντικατάσταση των Καταδρομέων με Μονάδες Πεζικού, όπως προέβλεπαν τα Σχέδια, αυτό δεν έγινε ποτέ.

Τις πρωινές ώρες ακολούθησε κόλαση πυρός, με τους εισβολείς, οι οποίοι είχαν ενισχυθεί με ειδικές δυνάμεις, να επιτίθενται με σφοδρότητα εναντίον τους.

Η σταδιακή εξάντληση των πολεμοφοδίων, σε συνδυασμό με την ενίσχυση των τουρκικών δυνάμεων και την υποστήριξή τους από την πολεμική αεροπορία και το ναυτικό, είχε ως αποτέλεσμα την διαταγή για απαγκίστρωση και επιστροφή στους χώρους διασποράς.

Μέσα σε κόλαση πυρός και πολλές απώλειες, και παρά τη θλίψη για τον τραγικό χαμό του διοικητή τους και την απογοήτευση για την εξέλιξη των γεγονότων, οι πρασινοσκούφηδες της 33ης Μοίρας εγκατέλειψαν τις κατακτημένες με κόπο και αίμα κορυφές του Πενταδακτύλου. Ουδέποτε όμως εγκατέλειψαν την προσπάθεια υπεράσπισης της πατρίδας μας.

Το πρωί της 22ας Ιουλίου, διλοχία της Μοίρας, με επικεφαλής τον Υποδιοικητή της, έλαβε διαταγή να ενισχύσει τις δυνάμεις που ενεργούσαν στο προγεφύρωμα στην περιοχή του Πικρού Νερού και του Αγίου Γεωργίου Κερύνειας. Εκεί, τμήματα της Εθνικής Φρουράς αμύνονταν με μεγάλη δυσκολία, αφού έως τότε τα τουρκικά στρατεύματα είχαν ενισχύσει τις δυνάμεις απόβασης με μεγάλο αριθμό στρατιωτών, αρμάτων μάχης και λοιπό πολεμικό υλικό.

Καθ΄ όλη τη διάρκεια της μέρας διεξήχθησαν σφοδρές, αλλά άνισες μάχες, ένεκα της υπεροπλίας των τουρκικών στρατευμάτων.

Παρά τις υπεράνθρωπες προσπάθειες ο κλοιός στένευε. Οι ένδοξοι λοκατζήδες διεξήγαγαν ένα θρυλικό εκ του συστάδην αγώνα.

Βάλλονταν πανταχόθεν. Τα τουρκικά στρατεύματα τους είχαν σχεδόν περικυκλώσει, αλλά παρέμειναν εκεί να αγωνίζονται επιδεικνύοντας απαράμιλλη ανδρεία και ευψυχία. Στο τέλος υποχρεώθηκαν να απαγκιστρωθούν με διαταγή για να ανασυγκροτηθούν στο Πέλλα – Πάις.

Το τμήμα στο οποίο βρισκόταν ο αείμνηστος Χριστάκης κινήθηκε προς την περιοχή του Τέμπλους. Βορείως του χωριού συναντήθηκε και περικυκλώθηκε από τουρκικά στρατεύματα. Διεξήχθησαν εκ νέου μάχες σώμα με σώμα. Σύμφωνα με μαρτυρίες συμπολεμιστών του, ο Χριστάκης, αν και τραυματισμένος σοβαρά, πολέμησε γενναία μέχρι την τελευταία στιγμή, προσφέροντας κάλυψη στους ίδιους για να απομακρυνθούν και να σωθούν.

«Ζήτω η Ελλάδα» αναφώνησε λίγο πριν πέσει νεκρός από πυρά Τούρκων που προσέγγισαν τη θέση όπου βρισκόταν.

Οι επανειλημμένες προσπάθειες των συναγωνιστών του να τον προσεγγίσουν, όπως άλλωστε έπραξαν και την προηγούμενη ημέρα για τον πεσόντα διοικητή τους, και να του παρέχουν την απαραίτητη βοήθεια απέβησαν άκαρπες. Ο μεγάλος όγκος τουρκικών πυρών, τους ανάγκασε να διαφύγουν για να σωθούν, αφήνοντας τον, δυστυχώς, νεκρό στο πεδίο της μάχης.

Τα οστά του εντοπίστηκαν και ταυτοποιήθηκαν δεκαετίες αργότερα στο πλαίσιο του προγράμματος εκταφών και αναγνώρισης λειψάνων της Διερευνητικής Επιτροπής Αγνοουμένων.” 

Ολοκληρώνοντας τον επικήδειο λόγο του, ο Υπουργός Άμυνας ανέφερε: 

“Καταδρομέα Χριστάκη Αλεξάνδρου,

Σήμερα, η πατρίδα που αγάπησες σε αποχαιρετά αποδίδοντας σου τον ελάχιστο οφειλόμενο φόρο τιμής.

Η ζωή σου υπήρξε μια πορεία γεμάτη φως.

Αυτό το φως θα παραμείνει για να ακολουθεί την άυλη παρουσία σου στη σκέψη ολόκληρου του Κυπριακού Ελληνισμού.

Η ηρωική σου μορφή και το μεγαλείο της θυσίας σου θα φωλιάζει για πάντα στις ψυχές μας.

Η μνήμη σου, άσβεστη και ανεξάντλητη πηγή δύναμης, πίστης και καρτερίας θα εμψυχώνει τον καθένα μας.

Αιωνία ας είναι η μνήμη σου και αγήρατος η δόξα σου.

Ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα σε σκεπάσει.”

Διαβάστε επίσης: H Μάχη του Κοτζά Καγιά | Η μαρτυρία του Μάκη Οικονομίδη – “Μία από τις καλύτερες επιχειρήσεις στο κόσμο” – Φωτογραφίες & VIDEO