Σαν σήμερα στις 21 Αυγούστου 1957 η Σοβιετική Ένωση διεξάγει με επιτυχία μία μεγάλου βεληνεκούς δοκιμαστική πτήση του R7, του πρώτου διηπειρωτικού βαλλιστικού πυραύλου που θεωρήθηκε ικανός να φέρει θερμοπυρηνική κεφαλή.

Η δοκιμαστική πτήση πραγματοποιήθηκε από το κοσμοδρόμιο Μπαϊκονούρ στη Ρωσία και είχε ακτίνα 6000 χιλιομέτρων πριν προσκρούσει στον Ειρηνικό ωκεανό. 

Ο βαλλιστικός πύραυλος R-7  είχε μήκος 34 μέτρα, διάμετρο 10,3 μέτρα  και ζύγιζε 280 μετρικούς τόνους. Ο πύραυλος ο οποίος διέθετε σύστημα πρόωσης 2 σταδίων, χρησιμοποιούσε κινητήρες πυραύλων τύπου RD-107 (πρόγονο των κινητήρων του διαστημοπλοίου Soyuz) και RD-108 μαζί με κινητήρες τύπου Vernier. Το βεληνεκές του ανερχόταν σε 8.800 χλμ, με ακρίβεια (CEP) περίπου 5 χλμ, το οποίο ωστόσο λόγω του καταστροφικού φορτίου που μπορούσε να φέρει ήτοι θερμοπυρηνική κεφαλή ισχύος 3 μεγατόνων δεν αποτελούσε πρόβλημα. 

Απεικόνιση R-7

Το κόστος ανάπτυξης ωστόσο του υπόψη πυραύλου και το γεγονός μεταξύ άλλων ότι ότι οι σταθμοί εκτόξευσης δεν μπορούσαν να παραμείνουν μυστικοί από τα κατασκοπευτικά αεροσκάφη των ΗΠΑ λόγω μεγέθους (άρα και να επιβιώσουν), μαζί με λοιπούς τεχνικούς περιορισμούς, ώθησαν την Σοβιετική Ένωση στο να αναπτύξει νεότερα και ικανότερα συστήματα. Σήμερα η Ρωσία διαθέτει μεταξύ άλλων το ICBM RS-28 Sarmat γνωστό και ως “Satan II”.

Η επιβεβαίωση για τις δυνατότητες του υπόψη ICBM στην διάρκεια του ψυχρού πολέμου ήταν η απαρχή ενός αγώνα ταχύτητας κατασκευής διηπειρωτικών βλημάτων με παράλληλη κατασκευή των βλημάτων αναχαίτισης τους από τις ΗΠΑ και την Σοβιετική Ένωση. Τα ICBM λόγω της βαλλιστικής τους τροχιάς και την πολύ μεγάλη ταχύτητα που αναπτύσσουν κατά την τερματική τους φάση, την εποχή που πρωτοεμφανίστηκαν ήταν αδύνατο να αναχαιτίσουν ενώ μέχρι και σήμερα μόνο ορισμένα συστήματα είναι ικανά να επιλέξουν με αξιώσεις σύγχρονους διηπειρωτικούς πυραύλους με πολλαπλές πυρηνικές κεφαλές. 

Nike Hercules (MIM 14) σε Τατόι © Savvas Garozis

Ορισμένα εκ των συστημάτων που αναπτύχθηκαν αρχικά για αντιμετώπιση ICBM ήταν και οι αντιαεροπορικοί πύραυλοι “Nike Hercules” (Νίκη Ηρακλής) οπλισμένοι με πυρηνικές κεφαλές και οι οποίοι αναπτύχθηκαν στην Ελλάδα αλλά και Τουρκία, πολύ πιο πριν την απόκτηση των ικανότερων Patriot από την Ελληνική Αεροπορία. Για μια εκτενή ανάλυση των μέσων που διαθέτουν οι Ελληνικές ΕΔ, αλλά και οι δυνατότητες της γείτονος διαβάστε το άρθρο που ακολουθεί. 

Διαβάστε επίσης: Η “ανύπαρκτη” τουρκική Α/Α άμυνα, που πλέον δεν είναι και τόσο ανύπαρκτη – Μέρος Δ (Οι επιλογές)