“Μάστρε μου πεθαίνω, Ζήτω η Ελλ..” | Ο Μιχαήλ Γεωργάλλας πέφτει μαχόμενος Παραμονή Πρωτοχρονιάς το 1956

Defence Redefined

Published on 31/12/2021 at 18:41

Ο Μιχαήλ Γεωργάλλας γεννήθηκε στις 6 Νοεμβρίου 1936 στον Μαραθόβουνο της Αμμοχώστου. Γονείς του ήταν ο Θωμάς και Ελένη Γεωργάλλα και είχε τέσσερα αδέλφια.

Ο Γεωργάλλας κατά την διάρκεια των μαθητικών του χρόνων στο Παγκύπριο Γυμνάσιο Λευκωσίας ήταν οργανωτής των μαθητικών ομάδων νεολαίας και πρωτοστατούσε σε διαδηλώσεις και άλλες εθνικές δράσεις. Ήταν χαρισματικός νέος και ιδιαίτερα εμπνευσμένος από τα Ελληνοχριστιανικά ιδεώδη. Αργότερα εντάχθηκε στις ομάδες του εκτελεστικού της ΕΟΚΑ, ενώ αργότερα συνελήφθη και καταδικάστηκε σε φυλάκιση. 

Στις 13 Σεπτεμβρίου 1956 δραπέτευσε μαζί με άλλους έξι κρατουμένους. Πρώτος αυτός, κρυμμένος πίσω από σανίδι, κατάφερε να κόψει τα συρματοπλέγματα και να ανοίξει έξοδο και για τους υπόλοιπους. 

Κατέφυγαν όλοι στην περιοχή Πιτσιλιάς και από εκεί ο Γεωργάλλας κατέληξε στο Παλαιχώρι, όπου συνενώθηκε με την ανταρτική ομάδα του Γρηγόρη Αυξεντίου. Έδρασε με το ψευδώνυμο Λιάκος και ανέλαβε μετά από εντολή του Γρηγόρη Αυξεντίου την οργάνωση αντικατασκοπίας στα χωριά Καννάβια, Όμοδος, Πλάτρες, Κλήρου, Κακοπετριά και Ευρύχου. Παράλληλα με την αντικατασκοπία, βοηθούσε τον Στυλιανό Λένα στην κατασκευή βομβών. 

Τα ξημερώματα της Παραμονής Πρωτοχρονιάς, 31 Δεκεμβρίου 1956, το άτιμο χέρι της προδοσίας έδειξε σε Βρετανούς στρατιώτες και Τούρκους επικουρικούς το σπίτι όπου κρυβόταν η ομάδα Αυξεντίου. Ο ιδιοκτήτης του σπιτιού που βρισκόταν το κρησφύγετο, Μηνάς Μηνά αρνήθηκε να δώσει πληροφορίες στους Βρετανούς και άρχισαν να τον ξυλοκοπούν. 

Ο Αυξεντίου βγήκε μαζί με τον Γεωργάλλα για να διαφύγουν, τα πυρά όμως των επικουρικών πλήγωσαν θανάσιμα τον 19χρονο αγωνιστή. Τα τελευταία του λόγια προς τον Αυξεντίου ήταν “Μάστρε μου, μάστρε μου, πεθαίνω. Ζήτω η Ελλ..”. Το αίμα έπνιξε τη λέξη “Ελλάς” στο λαιμό του.“

Με πληροφορίες από: Ίδρυμα Απελευθερωτικού Αγώνα ΕΟΚΑ 1955-59

Διαβάστε επίσης: Στυλιανός Λένας | 64 Χρόνια από το θάνατο του “Κρουπ” της ΕΟΚΑ