Στις 29 Μαΐου ο απανταχού Ελληνισμός τιμά τους τελευταίους υπερασπιστές της Κωνσταντινούπολης και τον τελευταίο Βυζαντινό Αυτοκράτορα, Κωνσταντίνο ΙΑ΄ Παλαιολόγο που έπεσαν μαχόμενοι εναντίον των Οθωμανών Τούρκων.

Η πολιορκία της Κωνσταντινούπολης από τα Οθωμανικά στρατεύματα και τον Σουλτάνο Μωάμεθ Β΄ άρχισε στις 6 Απριλίου 1453. Τα Οθωμανικά στρατεύματα κατάφεραν να υπερκεράσουν μέσω ξηράς τα ναυτικά αντίμετρα των Βυζαντινών στον Κεράτιο Κόλπο ενώ καθοριστικής σημασίας ήταν η αριθμητική υπεροχή των Οθωμανών καθώς και η χρήση πυροβολικού, του γνωστού κανονιού που έμεινε στην ιστορία ως η “βομβάρδα” του Ούγγρου μηχανικού, Ουρβανού.

Η άμυνα της Πόλης αποτελείτο από περίπου 5000 Έλληνες Βυζαντινούς υπερασπιστές και 2000 Γενουάτες, υπό τον Αυτοκράτορα Κωνσταντίνο Παλαιολόγο και την Γενουάτη Στρατηγό Ιουστινιάνι. 

Στις 29 Μαΐου, μετά την τελευταία λειτουργία στον Ιερό Ναό Της Του Θεού Σοφίας, αρχίζει η τελευταία επίθεση των οθωμανών κατά των τειχών της Πόλης. Ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος θα πέσει μαχόμενος στην Πύλη του Ρωμανού και τα οθωμανικά στρατεύματα εισέρχονται στην Κωνσταντινούπολη την οποία και λεηλατούν.

Η απάντηση του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου στο τελεσίγραφο των Οθωμανών οι οποίοι απαιτούσαν την ειρηνική παράδοση της Πόλης, αποδεικνύει την συνύπαρξη του ελληνικού κλασικού ιδεώδους της πόλεως που γέννησε την δημοκρατία, με την αυτοκρατορική Ρωμαϊκή παράδοση του Βυζαντίου. Ο τελευταίος αυτοκράτορας διαμηνύει πως η Πόλη δεν ανήκει στον ίδιο αλλά σε όλους τους κατοίκους της και όλοι μαζί ολόψυχα αποφάσισαν να πολεμήσουν και να θυσιαστούν για αυτήν. 

“Τὸ δὲ τὴν πόλιν σοι δοῦναι, οὔτ’ ἐμόν ἐστιν οὔτ’ ἄλλου τῶν κατοικούντων ἐν ταύτῃ· κοινῇ γὰρ γνώμῃ πάντες αὐτοπροαιρέτως ἀποθανοῦμεν καὶ οὐ φεισόμεθα τῆς ζωῆς ἡμῶν.” 

“Το να σου παραδώσω την Πόλη ούτε δικό μου δικαίωμα είναι ούτε κανενός άλλου από τους κατοίκους της· γιατί όλοι με μια ψυχή προτιμούμε να πεθάνουμε με τη θέλησή μας και δεν λυπόμαστε για τη ζωή μας.”

Ο πόθος των υπόδουλων Ελλήνων στα χρόνια της Τουρκοκρατίας για απελευθέρωση και δημιουργία ελεύθερου ελληνικού κράτους με πρωτεύουσα την Κωνσταντινούπολη οδήγησε στην Ελληνική επανάσταση του 1821 και στη Μεγάλη Ιδέα η οποία δυστυχώς ενταφιάστηκε μετά την Μικρασιατική καταστροφή το 1922. Αυτός ο πόθος όμως, είναι που κράτησε τους έλληνες όρθιους σε συνθήκες υποδούλωσης και καταπίεσης όπου διαφύλαξαν ως κόρη οφθαλμού την γλώσσα και τη θρησκεία. Αυτός ο πόθος είναι που οδήγησε αργότερα στον Μακεδονικό αγώνα, στην απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης, στο αντάρτικο του Πόντου, στην Κρητική επανάσταση, στην αντίσταση των Βορειοηπειρωτών, στον αντιαποικιακό αγώνα της Κύπρου.

Οι διώξεις των Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης από τους Τούρκους με τα αιματηρά Πογκρόμ τον Σεπτέμβριο του 1955 (Σεπτεμβριανά), οι παράνομες απελάσεις των Ελλήνων της Πόλης το 1964, η μετατροπή του Ιερού Ναού της Αγίας Σοφίας σε τζαμί από τον Ερντογάν και η καταπίεση την οποία υφίσταται το Οικουμενικό Πατριαρχείο, αποδεικνύουν πως η Κωνσταντινούπολη δεν αποτελεί απλά ένα ιστορικό ζήτημα αλλά ένα μείζον σύγχρονο πολιτικό ζήτημα. 

Ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας, Νίκος Δένδιας, παρευρέθηκε εκ μέρους της ελληνικής κυβέρνησης στην επιμνημόσυνη δέηση για τον Κωνσταντίνο ΙΑ΄ Παλαιολόγο και τους τελευταίους υπερασπιστές της Κωνσταντινούπολης, στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό του Αγίου Δημητρίου, συνοδευόμενος από τον Υφυπουργό Εθνικής Άμυνας Θανάση Δαβάκη , τον Αρχηγό ΓΕΕΘΑ Στρατηγό Δ. Χούπη και τον Αρχηγό ΓΕΣ Αντιστράτηγο Γ. Κωστίδη και ακολούθως κατέθεσε στεφάνι στον ανδριάντα του τελευταίου αυτοκράτορα του Βυζαντίου.

Διαβάστε επίσης: 19 Μαΐου | Ημέρα μνήμης της γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου – 353000 ψυχές ζητούν δικαίωση